93/4/16
2:0 ص
مطالب فوق برگرفته از سایت خبری تحلیلی عصر ایران با کد خبر 339382،مورخ 17/3/1393 و به آدرس زیر می باشد : http://www.asriran.com .
باز پس گیری شکایت از رسانه ها توسط بهزیستی :
مطالب فوق برگرفته از سایت بهزیستی البرز ،مورخ 10/3/1393 و به آدرس زیر می باشد : http://alborz.behzisti.ir .
نظر وبلاگ در خصوص مطالب فوق(وبلاگ حاضر تابع قوانین رسمی کشور و معتقد به رعایت اخلاق حرفه ای بوده و قصد توهین یا هجمه بر هیچ فرد ، گروه و یا سازمانی را نداشته و حق سازمان بهزیستی و هر ذی نفع حقیقی و حقوقی دیگری برای ارسال جوابیه و ارایه هرگونه توضیح مستند با در نظر گیری قوانین و رعایت اصول اخلاقی محفوظ است . انتخاب و تشریح اخبار خاص نیز در راستای اصلاح انحرافات ، کج روی ها، کاستی های احتمالی و موارد همانند صورت پذیرفته و توسعه و تقویت حوزه بهزیستی و خدمات رسانی و خدمات گیری حرفه ای ، مد نظر دست اندرکاران وبلاگ می باشد ):
چنانچه تقابل بین رسانه با یک سازمان دولتی پیش آید، سناریوهای زیر ممکن است به وقوع بپیوندد. سازمان سعی می کند(بشکل درست یا نادرست) با باز کردن فضای حقوقی سرعت عمل رسانه را کاهش داده و رسانه را وارد فضای انفعال یا محافظه کاری حقوقی و قانونی نموده و در صورتی که حق با سازمان باشد، با وارد کردن هزینه های تنبیهی، رسانه ها را وادار به عقب نشینی کوتاه مدت نماید.
اما در خصوص رسانه وضع اندکی متفاوت خواهد بود. رسانه ها در صورت ورود به فضای حقوقی و قانونی تنها یک راه نداشته و بشکل همزمان راهبردهای دفاع حقوقی از خود ، تشدید هجوم همه جانبه ولی مخفی در فضای رسانه ای ، تمرکز بر سازمان و مستندیابی برای پرونده سازی نظارتی و بازرسی ، آگاه سازی بیشتر افکار عمومی ، نقد سیاه و برانداز از سازمان ، شکایت متقابل حقوقی در مقام شخصیت حقیقی از سازمان و ...... ، در پیش می گیرند.
رسانه ها با افزایش هجوم همه جانبه ولی مخفی ، وارد عمل شده و با کانون تمرکز قرار دادن سازمان، اقدام به آگاه سازی افکار عمومی در خصوص سازمان می کنند. بی ثباتی فضای رسانه ای باعث شده که کلیه رسانه ها وادار به فعالیت زنجیره ای و شبکه ای شوند. در چنین شرایطی، مقابله با یک رسانه نمی تواند منجر به خاموشی صداها شده و صدها صدای دیگر را برانگیخته و حتی ممکن است باعث بلند شدن صدای سایر رسانه های بی طرف گردد. اثر سو بعدی درگیری با رسانه ها برای سازمان های دولتی این است که پس از درگیری، اختلاف سلیقه ها از نقد عملکرد سازمانی و نقد مدیریتی خارج شده و به امور نامیمونی همانند افشاگری ها و پرده دری ها ، بیان اسرار شخصی افراد و پرده در اندازی ها ،دامن زدن به سو تفاهم ها ، نقد سیاه با نادیده گرفتن نقاط قوت و تاکید صرف بر نقاط ضعف، زیر سوال بردن ماهیت وجودی و کلیه اقدامات انجام شده توسط مدیریت فعلی، افشاگری با حداقل مستندات قابل قبول ، لج بازی های شخصی ، ماجراجویی و دامن زدن به حرف و حدیث ها و صدها مورد دیگر ،پرداخته می شود. رسانه ها با پرسشگری(بجای اطلاع رسانی)، زیر ذره بین قرار دادن و رصد کوچکترین حرکات، اهداف خود را دنباله گیری نموده و با این رویکرد، از اتهام هایی نظیر افترا ، تشویش اذهان عمومی ، تهمت و غیره نیز بدور خواهند بود و در نتیجه با توجه به شرایط سیاسی و اجتماعی جوامع، بستر را برای سقوط مدیریت سازمان فراهم می نمایند.
علاوه بر متاثر سازی حوزه افکار عمومی و آگاه سازی ، صاحبان رسانه مورد هجمه حقوقی توسط سازمان های دولتی، شخصیت حقیقی خود را نیز وارد بازی کرده و به مقابله متقابل حقوقی با سازمان های دولتی و طرح شکایات متعدد در دیوان (از اشخاص یا مصوبات سازمان)، مستندیابی و جمع آوری ادله و گزارش دهی های مکرر به دستگاه های نظارتی ، حساس سازی مراجع نظارتی و افزایش نظارت ها بر سازمان و صدها اقدام دیگر می پردازند.
عقل سلیم حکم می کند که بجای درگیری با رسانه ها به تعامل با آنها اندیشیده شود. چرا که درگیری یک سازمان دولتی با یک رسانه صرفا در کوتاه مدت ممکن است جواب دهنده بوده و در میان و بلند مدت، بسترساز سقوط مدیریتی است . سازمان های دولتی باید یاد بگیرند که پاسخگویی خود را افزایش داده و با ارتقا سطح تحمل پذیری خود، اختلاف های فی مابین را مدیریت نمایند. در چنین شرایطی شاهد رقابتی سالم بین گروه های مختلف خواهیم بود. رقابتی که برنده واقعی آن مخاطبان و ارباب رجوع های سازمان های دولتی هستند.
در خصوص اقدام سازمان بهزیستی باید سوال کرد که اولا چرا شکایت صورت پذیرفته است؟ آیا واقعا سایر راه های تعامل یا پاسخگو بودن سازمان بهزیستی به افکار عمومی ، بسته بود؟ثانیا در صورت بخشش چرا از عبارات دارای بار منت بر رسانه استفاده شده است. ما که فکر می کنیم استفاده از عباراتی همانند، آنها را مورد بخشش قرار داده، با رافت اسلامی به رسانه های مورد شکایت و .... ، نوعی منت گذاری محسوب می شود. شما چگونه قضاوت می نمایید؟ یا علی